مسجد جامع تیس چابهار

با سلام 

دو مرکز مهم گسترش فرهنگ در هند موهنجودارو و هاراپا (پاکستان امروزی) می باشند. هنر و تمدن هند ناحیه وسیعی را در بر می‌گیرد که شامل کشورهای هندوستان - پاکستان - نپال - بوتان - بنگلادش - سری لانکا و بخشی از افغانستان است.

تمدن و معماری هند به سه دوره تقسیم می‌شود :

1.پیش از آریایی (دراویدی): 

شهر موهنجودارو (Mohenjo-daro)، اثر بی نظیر و بلامنازعی از دنیای باستان است که متعلق به 5000 ق.م است که به دلیل شهرسازی مدرن و کم نظیر آن به منهاتن عصر برنز شهرت دارد. شهر باستانی هاراپا در پنجاب (پاکستان کنونی) نیز یکی از مهمترین شهرهای تمدن دره ایندوس با 370 هکتار وسعت بود. شهر بین سالهای  2600 تا 1900 پیش از میلاد آباد بوده است. 

2.دوره آریایی: آریایی ها دین بودایی را با خود به هند بردند. شروع معماری مذهبی در هند با معابد غاری همراه است.

3.دوره اسلامی: اولین مرحله از آشنایی هندی ها با اسلام توسط بازرگانان عربی که به سواحل جنوبی هند سفر می‌کردند باز میگردد. مرحله دوم مربوط به آغاز هجوم سلطان محمود غزنوی در قرن 11 میلادی به کشور هند است.

تاریخ اسلام در سده هفتم میلادی آغاز شده است و با توجه به هنر معماری که در هند وجود داشت و در پاکستان نیز گسترش یافته بود در معماری این مسجد از این هنر الهام گرفته‌اند. تشکیل کشور مستقل پاکستان در چهاردهم آگوست سال 1947 بود که در نتیجه فعالیت‌های تاریخی و ممتد مسلمانان شبه‌قاره هندوستان انجام گرفت.

ممنون از توجه و نکته سنجی شما دوست گرامی.