ملاقات با بدوی‌ ترین انسان‌های زمین | داستان یک سفرنویس

« در فاصله ای حدود ۳۰۰ متری قبیله، راهنمای محلی به ما گفت صبر کنیم تا به داخل قبیله برود و با آنها هماهنگ کند. چند دقیقه بعد یکی از بومی ها از قبیله بیرون آمد و بر بالای یک برج دیده بانی چوبی ایستاد و از دور ما را زیر نظر گرفت... حدود نیم ساعت بعد چندین مرد و دو کودک هم کم کم از قبیله بیرون آمدند و به صف ایستادند. کم کم شروع به تولید صداهایی کردند که شبیه یک آماده باش جنگی بود. تیر و کمان و نیزه هایی را که در دست داشتند و تکان می دادند و بر روی پاهایشان جابجا می شدند. مردان اکثر قبایل بدوی پاپوآ ... بینی‌هایشان را سوراخ و دندان گراز از آن رد می‌کنند و همواره نیزه یا تیر و کمان همراه دارند که بیشتر برای جنگ با قبایل دیگر‌ است. پس از یک ربع به دو گروه تقسیم شدند و جنگی تمرینی بین‌شان در گرفت. به سمت هم می دویدند و نشان می دادند که بهم ضربه می زنند. هر قبیله قلمرو خود‌ را دارد و زمین بزرگ‌تر برابر با داشتن خوک بیشتر است که خوک مهم‌ترین دارایی هر خانواده به شمار می‌آید. مردان برای زن گرفتن باید به خانواده زن خوک بدهند و هرچه بیشتر خوک داشته باشند به معنی امکان داشتن زن بیشتر است. بنابراین بین قبایل جنگ بر سر زمین و خوک زیاد اتفاق می‌افتد. در گذشته جنگ بین قبایل بسیار شایع بوده و اگر کسی به دام قبیله دیگری می افتاد خورده می شد. زیرا اعتقاد داشتند نیرو و جنگاوری آن فرد به آنها منتقل می شده است. به همین دلیل باور عموم این بوده که این قبایل آدمخوار بوده‌اند اما در حقیقت آدم‌خواری آنها بیشتر به قبایل اطراف‌شان محدود بوده و در مورد همه روبرویی های‌شان یا سایر انسان ها رفتار آدم‌خواری نداشته اند...

مردم قبیله دانی در سال ۱۹۲۱ توسط یک گروه اکتشافی هلندی در مناطق مرتفع جنگلی پاپوآ برای اولین بار کشف شدند. این مردم به یک زبان بسیار بدوی صحبت می‌کنند که از دایره لغات کمی برخوردار است. به عنوان مثال برای کلیه رنگ‌ها فقط دو کلمه دارند. به کلیه رنگ‌های تیره و سرد مانند آبی، سبز، خاکستری و سیاه "میلی" می‌گویند و کلیه رنگ‌های روشن و گرم مانند زرد و قرمز را "مولا" می‌گویند.»

شهاب چراغی شاید نخستین ایرانی باشد که رد پای نظریه تکامل داروین را از آمازون تا دورافتاده‌ترین جزایر اندونزی دنبال کرده است و سفرهایش جستجوی کنجکاوانه او برای فهم تاریخ تکامل است. شهاب 37 ساله که رشته تحصیلی‌اش محیط زیست بوده است در سفرهایش بیش از هرچیز به دیدن حیات وحش و طبیعت بکر علاقه دارد. او می‌گوید اولین سفر خارجی‌اش در غالب یک دوره آموزشی حفاظت از یوزپلنگ در نامیبیا بوده است و همانجا عاشق قاره آفریقا می‌شود و تصمیم می‌گیرد باز هم به آنجا سفر کند. مدتی بعد شهاب به کلی مسیر زندگی اش را تغییر می‌دهد و پا به صنعت گردشگری می‌گذارد. از قطب شمال تا اعماق آمازون و از دل آفریقا تا دوردست ترین جزایر اندونزی او به بکرترین نقاط زمین سفر کرده و تجربه‌های ناب سفرهایش را در قالب سفرنامه‌هایی روی وبسایتش، پادکست‌هایی با صدای خودش، صفحه اینستاگرام و کانال تلگرامش و همچنین دوره‌های آموزشی و دورهمی‌های سفر با دیگران به اشتراک می‌گذارد. آنچه برای بسیاری از ما همانند رویاهای ماجراجویانه و تخیلی به نظر می‌آید برای او خاطره است. از میان اینها داستان رویارویی او با بدوی‌ترین افراد گونه انسان بر کره زمین، از همه خاص تر است.