معروف ترین و محبوب ترین معبدهای پکن | گشتی در پایتخت چین

معبد تانجه یا تانژه یکی از قدیمی ترین نیایشگاه ها در سراسر کشور پهناور چین است. این مکان برای پرستش بودا ساخته شد و در میان منطقه ای کوهستانی در غرب پکن قرار دارد. تانجه معروف ترین معبد شهر است و مسافرانی که به قصد گشت و گذار و تفریح به سوی پکن می روند از این عبادتگاه زیبا و پر زرق و برق نیز دیدن می کنند. ساخت این بنا را به سلسله جین نسبت می دهند. این دودمان در بین سال های 265 تا 420 میلادی بر چین پادشاهی می کردند. بنابراین تانجه چیزی حدود 1700 سال قدمت دارد. با بازدید از این عبادتگاه، نه تنها با آداب و سنن پیروان بودا آشنا خواهید شد بلکه می توانید از مناظر و طبیعت فوق العاده اطرافش هم استفاده کنید. این بنا تراس زیبایی دارد که می توانید در آن چند ساعتی بنشینید و چایی نوش جان کنید. اغلب بازدیدکننده هایی که برای نخستین بار به دیدار تانجه می روند، شب را در خانه های روستایی اطراف سپری کرده و از غذای محلی رستوران ها میل می کنند تا گردشی تمام عیار در سنت های اهالی چین داشته باشند.

ساعت های کار:

آوریل تا اکتبر (اواسط فروردین تا اوایل مهر): 8:00- 17:00

نوامبر تا مارس (آبان تا اسفند): 8:00- 16:30

نام کامل این معبد جیتایسی (JietaIsi) به معنای تراس است. در حقیقت وسیع ترین تراس در سراسر عبادتگاه های چین را همین بنا دارد و هنوز هم گردشگران می توانند در آن به گردش و تفریح بپردازند. بد نیست بدانید که هم اکنون این بنای زیبا را با نام های "معبد یهودی" و "معبد تراس" نیز می شناسند.

جیتای یکی از محبوب ترین معبدها نزد گردشگران خارجی است. زمان دقیق ساخت این عبادتگاه مشخص نیست؛ اما این نکته اثبات شده که این معبد در زمان حکومت سلسله سویی (the Sui) ساخته شده است. باستان شناسان سال ساخت آن را بین 581 تا 600 میلادی تخمین زده اند یعنی چیزی بیش از 1400 سال پیش، اما این ارقام قطعی نیستند.

از دیگر ویژگی های جذاب نیایشگاه جیتای می توان به درختان سر به فلک کشیده سرو و کاجش اشاره کرد که دور تا دور آن را فرا گرفته اند، برخی از آن ها در کشور چین بی همتا هستند. به جز کاج و سرو درخت هایی چون سیب نیز در محوطه جیتای به چشم می خورند که با میوه های زرد و قرمزشان از بازدیدکننده ها پذیرایی می کنند.

*خوبست بدانید ورودی معبد برای کودکان با قد کمتر از 1.2 متر رایگان است. 

معبد لاما آن قدر معروف است که بسیاری از گردشگران  به پکن می روند تا فقط از این عبادتگاه دیدن کنند. این معبد شهرتش را مدیون امپراتور یونگ‌ژنگ (Yongzheng) است چرا که او مدتی در این معبد اقامت داشته است. زمانی که این امپراتور هنوز شاهزاده بود و به عنوان امپراتور شناخته نمی شد در معبد لاما روزگار می گذراند. یونگ‌ژنگ پنجمین پادشاه دودمان چینگ بوده است، البته این مرد بزرگ در سال 1725 اقامتگاه خود را تغییر داد و از لاما به کاخی سلطنتی نقل مکان کرد. عبادتگاه لاما بسیار وسیع است و از 6 سالن اصلی و 7 حیاط مختلف تشکیل شده و از نظر مذهبی و تاریخی برای چینی ها اهمیت زیادی دارد. این بنا آن قدر زیباست که اگر کمی هم به معماری و آداب پیروان بودا علاقه مند باشید حتما از آن خوش‌تان خواهد آمد. 

معبد فایوان در جنوب غربی مرکز پکن قرار دارد و هم، از نظر تاریخی و هم مذهبی برای اهالی چین بااهمیت است. این عبادتگاه در سال 645 میلادی و دوران حکمرانی سلسله تانگ (Tang) ساخته شد. دستور ساخت آن را پادشاه لی شیمین (Li Shimin)، حاکم وقت صادر کرد. این امپراتور را با نام تای‌زونگ نیز می شناسند.

مساحت فایوان چیزی در حدود 6700 متر مربع است و آن را ساختند تا علاوه بر عبادتگاهی برای بودا، مکانی برای زنده نگه داشتن سربازان کشته شده در جنگ نیز باشد. با بازدید از این بنا می توانید صدها مجسمه طلایی رنگ از بودا و شیرهای سنگی را مشاهده کنید که در اقصی نقاط فایوان به چشم می خورند. 

همه قسمت های این عبادتگاه بخصوص دروازه، سالن اصلی و برج های آن با وسواس و دقت زیادی ساخته و طراحی شده اند و برای زیباتر کردن آن ها از رنگ های قرمز و طلایی به وفور استفاده شده است. پیشنهاد می کنیم در سفرتان به پکن بازدید از این مکان مقدس را فراموش نکنید.

معبد زیبای بیتاسی در سال 1271 میلادی و در زمان سلطنت قوبلای‌خان یا کوبلای‌خان (Kublai Khan) ساخته شد. وی یکی از نوادگان چنگیزخان و پنجمین پادشاه مغول بود.

این عبادتگاه را با نام بت خانه سفید یا وایت داگوبا (White Dagoba) نیز می شناسند. بد نیست بدانید که در سال 1457 میلادی این بنا را بازسازی کردند و از آن پس نام میائوینگ (Miaoying) را بر آن نهادند؛ اما هرگز به این اسم مشهور نشد. نیایشگاه بیتاسی برای سلسله های مختلف اهمیت زیادی داشت به همین خاطر بارها مرمت و بازسازی شد و حالا به سمبلی از سلیقه های پادشاهان مختلف بدل شده است.

در سال 1961 میلادی شورای دولتی چین این بنا را به عنوان میراث فرهنگی کشورش معرفی کرد و از آن پس، معبد بیشتر مورد توجه گردشگران قرار گرفت. نیایشگاه بیتاسی یک اتاق مخصوص نمایشگاه، یک غرفه برای نگهداری از گنجینه های ارزشمند و سالنی برای عبادت دارد که همه آن ها بسیار جذاب و دیدنی هستند. گفته می شود که در سالن اصلی بیتاسی 10،000 مجسمه بودا وجود دارد.

داجو کلمه مهمی برای پیروان بوداست، این کلمه را می توان نوعی بیداری و رستگاری معنا کرد. عبادتگاه داجو در غرب پکن قرار دارد و آن را در قرن یازدهم میلادی ساخته اند؛ اما دقیق مشخص نیست که سازنده آن چه کسی بوده است. البته برخی عقیده دارند که این مکان به دستور پادشاهان سلسله لیائو (Liao) در سال 1068 ساخته شد که احتمال صحیح بودن این نظریه نیز وجود دارد. در قرن پانزدهم یک بار این بنا را به طور کامل بازسازی کردند به همین دلیل آن چه امروز به عنوان نیایشگاه داجو شناخته می شود، حاصل این بازسازی ست و با نسخه نخستین آن تفاوت بسیاری دارد. با بازدید از این مکان می توانید در سه سالن اصلی گشت و گذار کنید و چند لحظه ای را غرق در زیبایی های دروازه آن شوید.

معبد یونجو یا یونج بزرگترین عبادتگاه در منطقه معروف فانگشان (Fangshan) است. متاسفانه سال دقیق ساخت آن هنوز مشخص نیست و نظرهای بسیار متفاوتی در این زمینه وجود دارد.

ویژگی شاخص این نیایشگاه وجود 14278 عدد سنگ‌نوشته در آن است؛ در واقع اغلب دیوارهای این بنا نوشته های کهنی را در خود جای داده اند و همین موضوع، باعث شده تا تخمین زدنِ سالِ ساخت آن دشوارتر شود. بدون شک این عبادتگاه از نظر مذهبی ارزش والایی برای چینی ها دارد زیرا با این که دسترسی به آن کمی دشوار است، باز هم افراد زیادی به آن سر می زنند.

عبادتگاه یونجو در تاریخ 28 مارس 2008 در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسید و حالا کاملا تحت حفاظت است. بد نیست بدانید که اطلاعات متعددی درباره دودمان های تانگ و کیدانکانگ (Qidancang) و لیائو، روی سنگ نوشته های این بنا وجود دارد و شاید دستور ساخت یونجو را یکی از پادشاهان همین سلسله ها داده باشد.

معبد لیدای دیوانگ میائو به معنای "معبد سلسله های قبلی" با اسم های مختلفی شناخته می شود از جمله عبادتگاه امپراتور (Emperor Worship). عبادتگاه لیدای در غرب مرکز شهر پکن و در فاصله یک کیلومتری از معبد بیتاسی قرار دارد.

سال ساخت این بنا را 307 می دانند؛ اما حقیقت آن است که در این سال تنها بخش کوچکی از بنا ساخته شد و آن را در سال 1531 میلادی تکمیل کرده و در واقع ساختند. دودمان مینگ ساخت و سازهای بسیاری در چین انجام داد که ساخت معبد لیدای نیز یکی از آن ها بود.

در سال های نخستین، تنها پادشاهان و بزرگان چین در معبد لیدای به عبادت می پرداختند؛ اما امروزه همه علاقه مندان می توانند از آن بازدید کرده و اوقاتی را در آن سپری کنند به همین دلیل توصیه می کنیم که در سفرتان به چین حتما از آن دیدن کنید.

معبد گوانگوا در سمت شرقی دریاچه معروف شیچاهای (Shichahai) قرار گرفته و مناظر زیبایی در اطراف آن واقع شده و به تفرجگاه خوبی برای اهالی پکن در روزهای تعطیل بدل شده است.

سال دقیق ساخت این نیایشگاه کوچک و زیبا مشخص نیست؛ اما می دانیم که آن را به دستور یکی از پادشاهان دودمان یوان (Yuan) ساخته اند؛ با این حساب ساخت آن به یکی از سال های 1271 تا 1378 میلادی باز می گردد. گوانگو دو بار به صورت کامل مرمت و بازسازی شده است؛ یک بار در قرن شانزدهم و یک دفعه هم در قرن نوزدهم. بنایی که حالا می توانید آن را مشاهده کنید، حاصل مرمتی ست که در قرن نوزدهم روی آن انجام داده اند.

نیایشگاه گوانگو در میان مردم پکن به عنوان تفرجگاهی زیبا شناخته شده است و افرادی از آن بازدید می کنند که برای دیدن دریاچه شیجاهای به این منطقه آمده اند؛ اما باید بدانید که در این بنا نسخه های کهن بسیاری نگهداری می شود که ارزش مادی و معنوی زیادی دارند.

در سال 1694 میلادی ساخت معبد هنگلو  آغاز شد و این کار به دستور یکی از پادشاهان سلسله چینگ (Qing) صورت گرفت. در ابتدا قرار بود که اینجا محلی برای اسقرار قبیله ای خاندان سلطنتی باشد، به همین خاطر آن را وسیع و درخور منزلت امپراتوران ساختند. پس از ساخته شدن معبد چند شاهزاده از جمله یونگ‌ژنگ (Kangxi) و پسر چهارم او در این جا اقامت کردند تا این که در سال 1722 میلادی معبد هنگلو را به دو بخش کاملا مجزا تقسیم کردند؛ یکی تبدیل به عبادتگاه لاما  و دیگری صومعه ای مخصوص راهبان شد. امروزه هنوز هم این دو مکان را در کنار هم با نام هنگلو می شناسند و به گردشگران نیز اجازه داده می شود که از صومعه راهبان نیز دیدن کنند. با بازدید از کل این مجموعه می توانید با کمک راهب ها با آداب و سنت های دیرین بودایی ها آشنا شوید.

معبد آسمان در پارکی معروف به نام هِون یا بهشت ساخته شده است و به همین خاطر به آن معبد بهشت نیز گفته می شود. این عبادتگاه نیز از جذاب ترین عبادتگاه های پکن به شمار می آید. معبد آسمان مربوط به آیین تائوئیسم است که آن را فردی به نام تائوتسه به وجود آورد. در تائوئیسم اعمال و آداب مذهبی گوناگونی انجام می شود به همین خاطر اگر از معبد آسمان دیدن کنید می توانید شاهد برگزاری مراسم مذهبی پیروان این آیین باشید.

معبد آسمان در سمت شرقی پکن قرار دارد و از سلسله مینگ به جای مانده است. این مکان را بین سال های 1406 تا 1420 میلادی ساختند اما در سال 1998 نام آن را در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رساندند. 

نکته جالبی که درباره این عبادتگاه وجود دارد وسعت زیاد آن است. این معبد با احتساب محوطه اطرافش 2700000 متر مربع وسعت دارد، محوطه ای بسیار زیبا که مکان خوبی را برای گشت و گذار گردشگران فراهم کرده است. اغلب تورهای گردشگری ایرانی، میهمانان شان را برای بازدید به این معبد می برند ما هم پیشنهاد می کنیم که حتما از این بنای زیبا دیدن کنید.