روستای ولیان | توتستانی بکر در ساوجبلاغ

روستاگردی یکی از گزینه‌های جذاب برای سفر و دور شدن از زندگی شهری‌ست. برای فرار از شلوغی‌های شهر، امروز سری به روستای ولیان کرج زدیم. در این مطلب به شما خواهیم گفت آدرس روستای ولیان کجاست، امکانات روستای ولیان چیست و با تصاویر روستای ولیان، فضای زیبای آن ‌را به شما نشان خواهیم داد.

چرا روستای ولیان ساوجبلاغ؟

• قدمت تاریخی این جاذبه به حدود سه قرن پیش باز می‌گردد.
• از جمله دیدنی های کرج است که آب‌وهوای مطبوعی دارد.
• دسترسی به این روستا آسان است و امکانات نسبتا مناسبی برای گردشگران دارد.

 روستای ولیان کرج | توتستانی چشم ‌نواز در ساوجبلاغ

در اطراف شهر تهران، روستای تاریخی ولیان با طبیعتی زیبا و ییلاقی‌ قرار گرفته که قدمتی 3000 ساله دارد. چشمه‌ساران، درختان توت، آب‌وهوای مطبوع و فضای سرسبز این ناحیه از ویژگی‌هایی‌ست که آن‌ را میان مردم و گردشگران محبوب کرده است. این منطقه ییلاقی شگفت‌انگیز، در میان کوه‌های استوار، فضایی را برایتان رقم می‌زند تا با ساعاتی گشت‌وگذار در آن روحتان تازه شود و حال‌وهوای متفاوتی را تجربه کنید. در اینجا می‌توانید طعم یک زندگی روستایی را بچشید؛ در کوچه پس کوچه‌ها قدم بزنید، غذاها و سوغات محلی را امتحان کنید و تنها به صدای رودخانه‌های جاری و آواز پرندگان گوش فرا دهید.

دیدنی‌ها و تفریحات روستای ولیان

• طبیعت‌گردی: عمده شهرت ولیان، چشمه‌های آب سرد آن مانند چشمه وال بین، چشمه زر و درویش چشمه است که نه تنها موجب زیبایی این منطقه شده بلکه منبع تامین آب مورد نیاز مردم نیز به شمار می‌رود. رودخانه ولیان (به زبان محلی، سوئک ولیان) از وسط روستا می‌گذرد و در اطراف خود گیاهان و باغات انبوهی دارد که آن‌را به یکی از بهترین تفرجگاه‌های طبیعی تبدیل کرده است.
• پیک‌نیک: دشت‌های سرسبز و آب‌وهوای مطبوع روستا و اطراف آن محیطی مناسب برای لذت بردن از یک روز فوق‌العاده و برپایی پیک‌نیک در کنار دوستان و خانواده است. یکی از مکان‌های جذاب برای اتراق دربند ولیان است که با چشمه ساران زلال و رودخانه‌های جاری به مکانی برای اتراق کوهنوردان و گردشگران تبدیل شده است. مسیر دربند متفاوت است و از داخل روستا می‌گذرد؛ هر جایی که لازم بود تابلوهای راهنما برای نشان دادن مسیر نصب شده است، بنابراین از بابت یافتن مسیر نگران نباشید.
• تاریخ‌‌گردی: در حیاط مسجد جامع روستا، درختی با قدمت بالغ بر 1000 سال قرار دارد که به ثبت ملی نیز رسیده است. از سایر جاذبه‌های تاریخی این روستا می‌توان به قبرستان تاریخی و تپه باستانی در مناطق «کلاغ دره» و «دره بنه»، درخت توت مسجد حضرت ابوالفضل، سنگ آسیاب و تاخچه پیرزن اشاره داشت.
• کوهنوردی و دوچرخه‌سواری: کوهنوردی از ورزش‌های بومی این روستاست، فضای روستا به شما این امکان را می‌دهد تا یک کوهنوردی متفاوت را تجربه کنید و از ارتفاعات چشم‌انداز زیبایی از روستا را نظاره‌گر باشید. اگر در دوچرخه‌سواری در طبیعت مهارت کافی دارید، می‌توانید این تفریح را در طبیعت جذاب و بکر ولیان امتحان کنید.
• عکاسی: این طبیعت همان جایی‌ است که شما را سر ذوق می‌آورد تا مناظر شگفت‌انگیزش را ثبت کنید.
• شکم‌گردی و خریدسوغات: از مهم‌ترین سوغات روستای ولیان می‌توان به توت خشک، گردو و انواع خشکبار اشاره داشت. غذاهای محلی این روستا شامل انواع غذاهای گوشتی، اشکنه، کال‌جوش، دمک، سیر ماست پلو، آش‌رشته، رشته‌پلو، بلغور آش و سایر غذاها است. توصیه می‌کنیم که طعم متنوع غذاهای محلی را بچشید و از سوغاتی‌های خوشمزه نیز در راه بازگشت تهیه کنید.‌

اقامت 

برای اقامت می‌توانید در بخش‌های محدودی از روستا کمپ برپا کنید و یا در کوهسار ساکن شوید.

کوهسار | 10 کیلومتر 

امکانات 

از جمله امکانات این روستا می‌توان به مغازه، مسجد، رستوران و سرویس بهداشتی اشاره داشت.

فصل سفر به روستای ولیان

بهترین فصل سفر: قرار گرفتن ولیان در دامنه کوه‌های البرز ،بهار و تابستانی معتدل را برای این روستا به ارمغان آورده که بهترین فصول برای لذت بردن از طبیعت بکر آن است.

 بهار و تابستان: بهار پرگل و با عطر شکوفه‌های میوه همراه است و تابستان سرخی گیلاس‌های گوشواره مانند بر روی درختان و زردآلوهای طلایی رنگ جلوه‌ای چشم‌نواز را خلق می‌کند.

پاییز و زمستان: پاییزی هزار رنگ که تلفیق صدای خش‌خش برگ‌ها زیر پا و رودهای جاری، نغمه‌ای دلنشین را برایتان می‌نوازد. زمستان اینجا سرد است، اما شاید بتوان سوز و سرمای آن را با زیبایی شگفت‌انگیزش پوشاند.

تاریخچه روستای ولیان

طبق اسناد به‌دست‌آمده این روستا قدمتی بالغ بر 3000 سال دارد و علت نامگذاری آن را می‌توان به سکونت والی‌ها (بزرگان) در آن نسبت داد که بعدها به والیان یا ولیان تغییر یافت.

احتمالا این منطقه در دوران مادها و یا هخامنشیان بنا گردیده است. ظاهرا در گذشته‌های دور بخشی از آن به شکل دژ یا پادگانی غیرقابل‌نفوذ بوده است. پس از چندین سال به‌دلیل زلزله‌ای در اطراف ولیان، مردم به بخشی دیگر از آن کوچ کردند و در آنجا ساکن شدند. درباره این روستا اسناد و مدارک اندکی موجود است؛ در سال 1354 تیم باستان ‌شناسان سوئیسی در حین کندوکاو تعدادی آثار باستانی را از این ناحیه کشف کردند. 

در حال حاضر این روستا از چهار محله به نام‌های پایین محله (جیر محله)، وسط محله (میان محله)، شرق روستا (چال محله) و بالای روستا (جر محله) تشکیل شده است.؛ مردم آن شیعه و پارسی زبان بوده و به دامداری، زراعت و باغبانی مشغولند. مردم این روستا همانند سایر مردم ایران در اعیاد ملی و مذهبی نوروز، فطر و دیگر اعیاد به جشن و سرور و در ایام سوگواری ائمه (ع) به برگزاری مراسم نوحه‌خوانی، سینه‌زنی و اجرای مراسم تعزیه به عزاداری می‌پردازند.

نکات ضروری و دغدغه‌ها

• در بازدید از این روستا آشغال‌های خود را در طبیعت رها نکنید و به طبیعت احترام بگذارید.
• بدون اجازه اهالی از باغ‌ها میوه نچینید.
• در بستر رودخانه‌ها با خودرو تردد نکنید و آشغال‌های خود را در آب نیندازید، بهتر است ماشین‌ها را در ابتدای مسیر پارک کنید و پیاده بروید. این‌کار هم گردوخاک ناشی از عبور خودرو را کم می‌کند و هم در حفظ چهره زیبای طبیعت موثر است.
• در سفر به روستای ولیان لباس گرم را فراموش نکنید. چراکه آب‌وهوای این روستا در اغلب روزهای سال سرد است. 
• کوچه‌های روستا خیلی تنگ‌اند و بعضی جاها دید مناسب وجود ندارد، پس با احتیاط رد شوید.

سخن آخر

روستاها از جاذبه‌هایی‌اند که سفر به آن‌ها حال خوشی را برایمان به همراه دارد. حال نوبت شماست که از تجربه‌های سفرتان به ما بگویید؛ گردش در روستای ولیان برای شما چگونه بوده است؟

 زیبایی‌های این روستا، نقاط ضعف و قوت آن و هر آنچه تجربه کرده‌اید را برای ما و دوستان کارناوالی بازگو کرده و اگر جای نکته‌ای ضروری، در این مطلب خالی‌ست آن را به ما یادآوری کنید.