عکس های منطقه شمال غرب اقیانوس آرام

شمال غربی پسیفیک (Pacific Northwest) یا کسکیدیا (Cascadia) یک منطقه جغرافیایی در ایالات متحده و کانادا است که از سمت غرب به اقیانوس آرام و از شرق به رشته‌ کوه‌های کسکِیدز (Cascades) می رسد. این سرزمین ایالت‌های اورگن (Oregon) و واشینگتن در آمریکا و استان بریتیش کلمبیا (British Columbia) در کانادا را در بر می گیرد.

کیتی بُتوین (Katie Botwin) عکاس طبیعت گردی که در این سرزمین عکس های زیبایی ثبت کرده است، می گوید:

شمال غربی پسیفیک قله‌ های کوهستانی پرشکوه، جنگل های بارانی معتدل، آبشارهای عجیب و منظره های بسیار جذابی در هر گوشه و کنار دارد. برای تماشای تمام این ها، یک برنامه آزاد در نظر گرفتیم، سوار ماشین شدیم و سفر حماسی خودمان را شروع کردیم. سفر با واشینگتن آغاز شد، به سمت بریتیش کلمبیا رفتیم و کم کم به سمت مناطق ساحلی پایین آمدیم. جزایر سن خوان (San Juan Islands) در ایالت واشینگتن، شبه جزیره المپیک (Olympic Peninsula) در غرب این ایالت و ژرف‌دره کلمبیا ریور (Columbia River Gorge) در مرز ایالت های واشینگتن و اورگن را تماشا کردیم. در این مسیر پیاده روی و شنا کردیم، در کنار چشم اندازهای خیره کننده پیک نیک کردیم و عکس های بسیاری گرفتیم. 

با کارناوال همراه باشید تا مجموعه عکس های زیبای کیتی از این منطقه هزار رنگ را ببینیم و توضیحات او درباره هر عکس را بخوانیم.

1- حرکت از ونکوور (Vancouver) به سمت شمال، شما را به دهکده هورس‌شو بِی (Horseshoe Bay) می رساند. از آنجا باید مسیری دریایی را با قایق یا کشتی در پیش بگیرید و با عبور از تنگه هاو (Howe Sound) به ساحل سانشاین (Sunshine Coast) در بریتیش کلمبیا برسید. این منطقه برای جذاب و نفس‌گیر بودن چیزی کم ندارد. در طول مسیر می توانید جزیره هایی که منطقه را احاطه کرده اند، قله های برفی کوهستان های ساحلی بریتیش کلمبیا و خورشیدِ روی آب را ببینید.

2- خط ساحلی بریتیش کلمبیا در ساحل سان شاین، میان چمن‌زارها و جنگل های کهن پیچ و تاب می خورد. این مناطق با پوشش گیاهی و جانوری این ناحیه پر شده اند. یک روباه محتاط از حصاری عبور می کرد و ما او را تماشا می کردیم که با هر حرکت، موهایش مانند علف های مواج به حرکت در می‌آمدند.

3- بعد از برگشتن به جنوب و رسیدن به شهر آناکورتز (Anacortes) در واشینگتن، به سمت جزیره اورکاس (Orcas Island) رفتیم. اینجا یکی از جزیره های سن خوان است. یک پیاده روی 10 کیلومتری، ما را به کوه کانستیتوشن (Mount Constitution) رساند. ما در کنار این کوه که لقب بلندترین قله سن خوان را دارد، پیک نیک کردیم و ناهار خوردیم.

4- در جزیره ها و ساحل ها، فانوس های دریایی خاموش هنوز هم ساحل دریا را برای کشتی های در حال عبور مشخص می کنند. ما این سازه های کوچک را کشف کردیم که نقش مهمی در جهت‌یابی ساحلی و اعلام مناطق پرخطر دارند.

5- یک مسیر دریایی و یک مسیر طولانی رانندگی، ما را به سیاتل (Seattle) رساندند. کنار پارک گس ورکز (Gas Works Park) در ساحل دریاچه یونیون (Lake Union) توقف کردیم. این محل که یک پارک شهری زیباست، تا سال 1956 محل کارخانه تبدیل زغال سنگ به گاز بوده و اکنون در اداره ملی ثبت اماکن تاریخی آمریکا ثبت شده است.

6- یکی دیگر از جاهایی که در لیست اماکن تاریخی آمریکا ثبت شده است، پایکس پلیس مارکت (Pikes Place Market) نام دارد که در 1907 افتتاح شده و یکی از قدیمی ترین فروشگاه های محصولات کشاورزی آمریکاست. در تمام سالن ها، بساط فروش حیوانات دریایی تازه برقرار می شود و عطر نان سیر از چرخ دستی های غذافروش ها در گوشه های بازار به مشام می رسد. اینجا می تواند ضیافتی برای حواس پنجگانه باشد!

7- سیاتل در شب زنده است. ما سوار بر قایق شده بودیم تا دورنمای شهری درخشان اینجا را تماشا و تحسین کنیم که متوجه یک عدد 12 بزرگ در سطحی بالاتر از بقیه شهر شدیم. این عدد به اصطلاح نفر دوازدهم (Twelfth man) اشاره دارد که از سوی تیم فوتبال آمریکایی سیاتل سی‌هوکس (Seattle Seahawks) برای اشاره به طرفداران شان به کار می رود.

8- هیچ سفر جاده ای بدون تجربه سفر با کوله پشتی کامل نمی شود و سیاتل در اطراف خود امکانات زیادی برای این کار دارد. ما به سمت شهر نورث بند (North Bend) در شهرستان کینگِ (King County) ایالت واشینگتن رانندگی کردیم و با پای پیاده از منطقه جنگلی و پر از آبشار دنی کریک (Denny Creek) تا دریاچه ملاکوا (Melakwa Lake) رفتیم . باران در شب نبارید اما وقتی وسایل مان را جمع می کردیم تا محل را ترک کنیم، چادرهای ما را به طور کامل خیس کرد.

9- ما به سمت جنگل بارانی هوه (Hoh Rainforest) در شبه‌جزیره المپیک، یکی از بزرگ ترین جنگل های بارانی معتدل ایالات متحده، رفتیم. این جواهر پنهان، محل زندگی بعضی از بزرگ ترین حلزون هایی ست که می توانید تصور کنید و درخت های آن با خزه های ضخیمی پوشانده شده اند. وقتی بین درختان بلند قامت در مسیری مه گرفته راه می روید، احساس می کنید به نیوزیلند سفر کرده اید.

10- همانطور که غروب، روز را بیرون می راند، ما در جهت غرب به سمت ساحل اقانوس آرام در شبه‌جزیره المپیک رانندگی می کردیم. هم‌زمان با غروب به ساحل رابی (Ruby Beach) رسیدیم، جایی که ساختارهای سنگی مانند کشتی های شناور در دریای مواج به نظر می رسند.

11- از شبه‌جزیره المپیک در سمت جنوب به ژرف‌دره کلمبیا ریور رفتیم، جایی که ایالت های واشینگتن و اورگن را از هم جدا می کند. در قسمت متعلق به اورگن، آبشار مولتنومه (Multnomah Falls) اولین محل توقف ما بود. این آبشار که از چند آبشار طبقه طبقه تشکیل شده است، در مجموع 189 متر ارتفاع دارد. 

12- تصمیم گرفتیم به سمت ژرف‌دره اونیونتا (Oneonta Gorge) در محدوده ژرف‌دره کلمبیا ریور برویم. ما در آب های بستر عمیق یک رود درون این ژرف‌دره راه رفتیم و به یک آبشار درخشان پر آب رسیدیم.

سخن آخر

عکس های زیبا و متنوعی را از شمال غربی پسیفیک دیدیم که جاذبه های بسیاری دارد.

شما چقدر با اقلیم های آب و هوایی مختلف آشنایی دارید؟ 

آیا با این منطقه جغرافیایی آشنا بودید؟

دانسته های خود را با ما در میان بگذارید!