
کارناوال
نویسنده ارشد کارناوال
انتشار
13 بهمن 1396
به روز رسانی
15 شهریور 1398
بخشی از جمعیت ایران را اقلیت های مذهبی تشکیل می دهند که در جای جای این سرزمین ساکنند و آداب و سنن خاص خود را دارند. آنها همانند ما مسلمانان، مراسمی را در زمان های مختلف برگزار می کنند و بر اساس باورهای شان سنت های خاصی را به جای می آورند. زرتشتیان از جمله این اقلیت های مذهبی هستند که از دیرباز در سرزمین مان حضور داشته و با سنت های شان چهره ای خاص به این مرز و بوم بخشیده اند. با نزدیک شدن به دهم بهمن ماه، اعضای جامعه زرتشتی به تکاپو می افتند تا برای یکی از جشن های مهم شان آماده شوند. آنها همه مقدمات را فراهم می کنند تا رسم کهن برافروختن آتش را در بهمن ماه انجام دهند و به وسیله آن اتحاد و همبستگی خود را به نمایش بگذارند.
در شامگاه دهم بهمن ماه زرتشتیان داخل و خارج کشور، در مکان های خاص گرد هم می آیند و با انجام کارهایی ویژه و در نهایت برپا کردن آتش، آداب جشن سَده را به جای می آورند. این جشن نمادی برای نشان دادن اهمیت نور، آتش و انرژی است و به نوعی مقابله با سرما و تاریکی زمستان به شمار می رود. جالب است بدانید که سده جنبه صرفا دینی نداشته و در تمام منابع تاریخی از آن به عنوان جشنی کهن و ملی یاد شده است.
امسال (1396) نیز این جشن در موعد مقررش برگزار شد و شور و حالی خاص را به دنیای زرتشتیان آورد. ما نیز بر آن شدیم تا تصاویری از این سنت را برای تان به نمایش درآوریم تا بیشتر با جلوه های آن آشنا شوید. راهی یزد می شویم و این جشن را در دیار بادگیرها به تماشا می نشینیم. همراه کارناوال باشید...
1- بساط جشن برپا می شود
در تقویم کهن ایرانی علاوه بر اینکه ماه ها نام خود را داشتند هر روزی نیز به یک نام خوانده می شد. بر اساس این تقویم دهم بهمن ماه برابر با آبان روز از بهمن ماه است. جشن سده نیز در روز دهم بهمن ماه هر سال یا آبان روز از بهمن ماه برگزار می شود.
2- حضور روحانی زرتشتی در مراسم
3- کم کم جشن آغاز می شود
پس از آنکه خورشید غروب کرد، مردم به سمت توده هیزمی که از پیش آماده شده است، به راه می افتند.
4- شادی بخش جدانشدنی این جشن است
5- بخشی از اوستا زمزمه می شود
در این مراسم بخشی از اوستا را که آتشْنیایش نام دارد، می خوانند.
6- لاله ها در دست برگزارکنندگان
افرادی در مراسم لاله ای را در یک دست خود دارند تا با شعله آن هیزم را آتش بزنند.
7- سده در پناه زرتشت
8- موسیقی لحظه ای این مراسم را ترک نمی کند
9- مراسم در نزدیکی هیزم ها ادامه می یابد
10- آتش را می افروزند
11- شعله ها زبانه می کشند
با بر افروخته شدن آتش، جمعیت دور هیزم ها به سبب گرما و نور زیاد پراکنده می شوند اما مردم تا خاموش شدن آتش، پیروزی روشن شدنِ آتش سده را با شادی و پایکوبی جشن میگیرند.
12- فروکش کردن آتش
وقتی که از تندی شعله های آتش کاسته شد جمعیت به سمت آن می آیند و برخی از روی آن می پرند. کشاورزان مقداری از خاکستر سده را به نشانه خاتمه سرمای زمستان به کشتزارهای خود می برند تا سرمای زمین را در هم شکنند.
سخن آخر
سنت های زرتشتیان بخشی از فرهنگ ساکنان این مرز و بوم هستند و آشنایی با آنها دریچه ای برای شناخت بیشتر مردمان این سرزمین به روی شما می گشاید.
آیا از دیدن این تصاویر لذت بردید؟
تجربه شرکت در این جشن را داشته اید؟
منتظر دیدگاه ها و تجربه های شما دوستان هستیم...
5 دیدگاه

سده بزرگترین جشن ایرانیان بوده ، حتی با قدمت تر از نوروز. زرتشتیان این جشن را پاس داشتند، و این جشن به دوران فریدون شاه یعنی زمان پیشدادیان یعنی خیلی قبلتر از اشوزرتشت برمیگردد.
29 آذر 1402

چه حس و حال خوبی داشت.دلم میخواد جشن سده رو از نزدیک ببینم
30 آذر 1401

اصلا جالب نیست
24 شهریور 1401