گذشت زمان، زیستگاه ما، انسان ها را دستخوش تغییرات بسیاری کرده است و به جرات می توان گفت بیشتر این تغییرات، ناخوشایند و تلخ بوده اند. تنها با گذشت دوباره زمان و البته این بار، به کمک درایت ساکنان این پهنه خاکی، می توان ورق را برگرداند و به مقابله با بحران ها برخاست. اگرچه در برخی موارد، ناچاری، وجود انسان ها را در بر می گیرد و حتا آگاه ترین انسان ها نیز نمی دانند چگونه در مقابل برخی بحران ها رفتار کنند و چطور دنیای رو به نابودی مان را به روزهای اوجش باز گردانند.

مانند اتفاقی که هم اکنون در سیستان و بلوچستان در حال وقوع است. این سرزمین که در روزگار گذشته همچون بهشت عدن از آن یاد می شد حال در مردابی از بحران ها و مشکلات به پایین کشیده می شود. خشکسالی و بی آبی بر آن سلطه یافته و سلامت ساکنانش را در هاله ای از ابهام فرو برده است. تا پیش از دو دهه پیش، این سرزمین میزبان هامون، سومین دریاچه بزرگ کشورمان بود؛ دریاچه ای که در حال حاضر بستر دارد اما در بی‌آبی هلاک شده است. این استان به حدی زیبا و چشم نواز بود که مردم بسیاری را وسوسه کرد تا به سویش روانه شوند و در این منطقه، سکونت اختیار کنند. اما حالا، قحطی آب و خشکسالی در اینجا به هر طریقی رخ می نماید. گفته می شود که خشکسالی، پدیده ای موقتی ست اما امروزه این دیار دچار «خشکسالی بحرانی» شده است؛ یعنی، ذخایر آبی زیرزمینی این سرزمین نیز از بین رفته اند.

حال این بحران خشکسالی، به هر روشی عرض اندام می کند؛ دریاچه و تالاب هامون، که زیستگاه جانداران بسیاری بودند خشک شده اند، آب شرب برای مردم وجود ندارد و تا چندی دیگر کلمه کشاورزی، مانند طنزی تلخ بر زبان می آید. در این بین، زمین با آسمان تبانی کرده است تا ضربه آخر را بر کمر این منطقه وارد کند.

توفان های گرد و خاک و هجوم شن های روان به این منطقه، جدیدترین بحران را رقم زده اند. این ریزگردها، سلامتی ساکنان را به خطر انداخته و حتا زندگی روزمره و معیشت مردم را با چالش های بسیاری روبه‌رو کرده اند. خشکسالی باعث شده تا شن های روان، از محدوده رودخانه هیرمند در مرز افغانستان به پرواز درآیند و سیستان و بلوچستان را در میان توفانی از شن فرو ببرند. در ادامه می خواهیم به کمک تصاویری که «اکبر توکلی» برای خبرگزاری ایرنا تهیه کرده است، سفری دردناک به این خطه از کشورمان داشته باشیم و از حال و روز مردمش خبر بگیریم.

با کارناوال همراه شوید.